Niet alleen in Dendermonde maar in menige andere steden werden voorstellingen van de Leeuwerckenaers gesmaakt.  Dendermonde ontving het bezoek van menige kamer: De Gezellen van het Land van Waes, van het Land van Aalst,

de Kamer ‘Den Pelikaan’ van Hulst, de Rederijkers van Brussel, Rommerswael van Mechelen. In 1452 eerst werden de

Gezellen van der Stede betiteld met de naam ‘De Gezellen van der Leeuweriken’, de officiële stichtingsdatum van de kamer, een naam die ze door de eeuwen heen tot vandaag dragen. De bedrijvigheid van de Kamer was in die tijd te rijk om hier al de voorstellingen die ze brachten op te sommen. In 1481 werd hen door het stadsmagistraat de tweede verdieping van de Vleeschhalle als gildenkamer in huur gegeven. Tot in het begin van de 18de eeuw zouden zij deze gildekamer behouden voor een huurprijs van acht stuivers. Ongelukkig werd dit gebouw steeds door vreemde troepen bezet (16de, 17de en 18de eeuw), zodat zij tenslotte in 1715, na het bareeltraktaat, het lokaal moesten verlaten om zich te vestigen, samen met de Rosiers, ter Cauwenberg.

 

Jammer genoeg verliet het heilig vuur de Gezellen en het gilde kreeg stilaan het karakter van een godsdienstige confrérie.

De godsdienstige oefeningen namen weldra al hun bedrijvigheid in beslag. Van oudsher hadden ze een altaar in de kerk.

Nu verkrijgen ze voor hun godsdienstige ijver gans de Noordkruisbeuk waar hun altaar, het altaar van de heilige Hilduardus en de heilige Christiana, Patrones van de Kamer, opgericht was. Zij omringden het koor met een omheining ‘van koperen balusters, op dewelke de leuze ‘Spero lucem’ telkens aangebracht werd. Deze omheining staat nu aan de doopvont in de Collegiale O.L.-Vrouwkerk. Door een bulle van Paus Alexander de VII, van 3 december 1663, kreeg het broederschap een officieel kerkelijk bestaan en werden aan zijn leden van beide geslachten (Confraters et Consorores) vele aflaten toegekend. De Kerkelijke voorrechten worden bevestigd door Paus Clemens X en in een bulle van Paus Pius VII.

 

De Franse revolutie bracht een einde aan de Leeuwerckenaers tot na de val van Napoleon. In 1819 werd ze echter Koninklijk benoemd door Willem I der Nederlanden. Vanaf 1830 vinden we alweer geen enkele activiteit meer tot 1878, de datum waarop de kamer hersticht werd. Alle documenten van toen zijn echter verloren gegaan. In 1940 komt er een samensmelting van

‘den Katholieken Burgerskring’ en toneelgenegen personen met de wegkwijnende Rederijkerskamer. Vanaf dat ogenblik worden alle gebeurtenissen nauwgezet bijgehouden. Jaarlijks worden er één of meerdere opvoeringen ten tonele gebracht. Verscheidene malen nam de kamer deel aan het ‘ Koninklijk Landjuweel’, een toneelwedstrijd voor geselecteerde amateurgezelschappen. Tot op vandaag is onze Rederijkerskamer actief in Dendermonde. Jaarlijks worden er twee producties georganiseerd.